Ku pamięci

Wiem że pora na sprzątanie niezbyt odpowiednia ale muuuuszę odkurzyć bloga.
Dawać ścierę, miotełkę, odkurzacz i zaraz usunę ten gruby nalot kurzu zanim zacznie obrastać mchem ;)
Czas ostatnio nie jest moim sprzymierzeńcem.
On zawsze tak zapieprzał, czy ja dopiero od pewnego czasu zaczęłam zauważać jak życie przelatuje mi przed oczami???
Starzeję się? I pamięć już nie ta :(
Nie... nie zapomniałam o blogu i jego czytelnikach i przyznam się że muszę rzetelnie przyłożyć się do pisania, bo z tak postępująca sklerozą, blog będzie jedynym zapiskiem wspomnień.
Mogę przymknąć oko na nierozwieszone pranie które przez noc kisi się w automacie, wózek pozostawiony na klatce schodowej, kupienie biletu i nieskasowanie go w autobusie, notoryczne nieprzygotowanie Czwartemu zeszytu do religii, zostawienie części zakupów w sklepie itd itp.
Ale żeby dzieci po kolacji wigilijnej, musiały pół godziny stać w oknie i szukać pięciu pierwszych gwiazdek (dla każdego po jednej) dobrze ze ich tylu jest, bo matka zapomniała gdzie pochowała część prezentów - to już przesada!!!

I póki pamiętam

WSZYSTKIEGO DOBREGO W NOWYM ROKU

niech czas zwolni i pozwoli Wam się cieszyć obecną chwilą

 w miłości i zdrowiu